Intel lanceerde voor hun i7-9XX series CPU’s In 2008 de zognaamde Intel Turbo Boost Technology. Deze feature gaf destijds twee voordelen ten opzichte van bestaande CPUs. Niet alleen stelt het de CPU in staat de klok snelheid aan te passen wanneer meer snelheid nodig is maar ook in de omgekeerde situatie – een lagere kloksnelheid wanneer dat kan.
Een groot voordeel is dat de CPU passend en efficiënt wordt ingezet op basis van de daadwerkelijke performance vraag. Dit leidt tot een veel lagere CPU temperatuur over tijd en dat betekent weer dat de koeling van de pc minder hard hoeft te te draaien. Al met al bespaar je met deze technologie veel kosten in stroomverbruik. Echter na 2008 werd er weinig voortgang geboekt op dit vlak.
Big Little
Met de nieuwe 12e generatie Intel CPU’s wordt er na jaren stagnatie een grote stap vooruit gezet doordat Intel de CPU’s voorziet van twee verschillende soorten kernen, en dat noemen ze het “big.little hybride” ontwerp. De belangrijkste nieuwe elementen die deze filosofie brengt zijn:
P-cores: De P staat voor performance (prestaties). Deze kernen zijn geoptimaliseerd voor snelheid, ze klokken zich zo hoog mogelijk om de beste single-core prestaties te leveren. Ze zijn ook multi-threaded, dus voor multi-core prestaties zijn deze kernen extreem snel. P-cores lijken heel erg op de traditionele kernen van Intel CPU’s.
E-cores: De E staat voor efficiency (efficiëntie). Deze kernen zijn geoptimaliseerd om zoveel mogelijk prestaties te leveren tegenover zo min mogelijk stroomverbruik. E-cores hebben geen multi-threading. Opdrachten die op de achtergrond draaien en cruciaal zijn voor de werking van de pc, zijn perfect voor de E-cores. Ze draaien alle programma’s die op de achtergrond draaien terwijl de P-cores de primaire applicatie draaien. Omdat E-cores minder stroom trekken, blijven ze ook koeler dan de P-cores.
Intel Thread Director
Deze P en E-cores moeten natuurlijk goed aangestuurd worden. De PC moet weten welke opdrachten uitgevoerd moeten worden door de P-cores en welke uitgevoerd moeten worden door de E-cores. Intel doet dit met behulp van de ingebouwde Intel Thread Director. Dit is een hardware en software oplossing die binnen de CPU zelf is ingebouwd. Deze director zorgt ervoor dat alle opdrachten die binnen komen vanuit het besturingssysteem worden uitgevoerd op de meest efficiënte beschikbare kernen zonder dat de gebruiker dit doorheeft. De directer test uit zichzelf bepaalde opdrachten tussen P en E-cores om te bepalen wat de beste optie is. Op deze manier gebruikt de CPU niet onnodig denkkracht die nu beschikbaar is voor andere dingen.
Windows 11
Intel heeft in samenwerking met Microsoft ervoor gezorgd dat dit nieuwe systeem goed geïntegreerd is binnen Windows 11. Intel geeft zelf aan dat de threaddirector wel werkt binnen Windows 10 maar het werkt het meest efficiënt binnen Windows 11. Als we kijken naar verschillende bestaande benchmarks lijkt het verschil op het moment niet zo groot, maar dat zal over tijd beter worden. Het zal waarschijnlijk nog wel even duren voor dat alle bestaande applicaties volledige prestatie voordelen kunnen halen uit dit nieuwe systeem.
Er zijn ook nog verschillende DRM en anti-cheat systemen die niet goed samenwerken met de nieuwe werking van de threaddirector. Vanaf het moment dat dit artikel is geschreven is het grootste spel dat problemen heeft met het nieuwe systeem: Alleen Assassin’s Creed: Valhalla. Deze problemen kunnen echter wel al opgelost worden door een instelling in de BIOS te activeren genaamd Legacy Game Compatibility Mode.
Intel houd een lijst bij met programma’s die nog niet goed samenwerken met de nieuwe CPU’s, die kan je vinden via deze link.
Intel heeft een hele lange tijd als de enige echte keuze bovenaan de markt gestaan. Hierdoor hebben ze jarenlang niet echt grote innovaties hoeven maken en konden ze in hun eigen tempo CPU’s uitbrengen die steeds maar kleine verbeteringen introduceerde. Maar tegenwoordig kan Intel zich niet meer veroorloven om stil te zitten, de afgelopen aantal jaren heeft AMD Ryzen voor de meeste prijspunten zeer competitieve en vaak ook de beste opties gehad.
Laten we hopen dat zowel Intel als AMD blijven innoveren, en de concurrentiestrijd sterk blijft. Sterke concurrentie drijft altijd betere producten voor betere prijzen en dat is goed voor de consument.
